Połączenia stalowe w Revit (Structure)

Dzisiaj kilka słów o tym, co zmieniło się w ramach narzędzi generowania połączeń stalowych w Revit.

Co się zmienia w narzędziach połączeń stalowych?

Przez kilka ostatnich wersji Revita, narzędzia połączeń stalowych ewoluowały w bardzo szybkim tempie. Od kilku podstawowych makr do ponad 130 w obecnej wersji. Makra są bezpośrednim odpowiednikiem makr programu Autodesk Advance Steel. Różnią się kilkoma niuansami tylko z tego względu, że jedne pracują w środowisku Revit, a drugie Advance Steel. Ale z czystym sumieniem można powiedzieć, że są one podobne w 99%.

Największej zmianie w ostatnich trzech wersjach uległy możliwości automatyzacji połączeń stalowych.

Automatyzacja polega na szybkim wprowadzaniu konkretnych typów połączeń w odpowiednie miejsca w konstrukcji stalowej.

Automatyzacja generowania połączeń jest tym lepsza i szybsza, im więcej warunków brzegowych jesteśmy w stanie ustalić dla konkretnego typu połączenia.

W zależności od stopnia skomplikowania konstrukcji stalowej, lub miejsca występowania danego typu połączenia, możemy używać różnych metod automatyzacji w obrębie jednego modelu.

Metody automatyzacji generowania połączeń stalowych:

1. Propagowanie połączeń

Jest to najprostrza i bardzo szybka metoda wprowadzania połączeń. Bardzo dobrze spisuje się przy niezbyt skomplikowanych konstrukcjach. Można jej używać dla każdego typu połączenia, natomiast należy być ostrożnym podczas używania opcji propagowania tą metodą.

Jeśli używamy go, ale nie ustalimy zakresów zastosowań – jedynym warunkiem brzegowym są elementy wejściowe do połączenia, a dokładnie tylko ich ilość. Dlatego przed rozpropagowaniem należy dokładnie wyizolować w modelu tylko te miejsca, gdzie to połączenie ma się pojawić.

Połączenia są propagowane tylko na tych elementach konstrukcji, które pozostawimy widoczne w widoku. Dopuszczalna jest każda metoda izolowania, ukrywania czy filtrowania elementów stalowych.

UWAGA!

Bardzo ważne jest odpowiednie wyizolowanie konstrukcji stalowej, ponieważ połączenie stalowe może być wygenerowane w tym samym miejscu wielokrotnie – bez ostrzeżenia i bez możliwości sprawdzenia kolizji.

2. Propagowanie połączeń z uwzględnieniem Zakresów zastosowań

Jest to rozszerzona wersja poprzedniej metody. Pozwala na propagowanie połączeń z zastosowaniem warunków brzegowych.

Dzięki zakresom zastosowań, użytkownik ma ułatwione zadanie, ponieważ nie musi filtrować widoku w tak dużym stopniu jak w poprzedniej metodzie. Jest  to duże ułatwienie, ale nadal należy uważać na to, że dany zakres zastosowań może spełniać warunki nie tylko w jednym węźle. 

Powyższe ustawienie zakresów powoduje, że ten konkretny typ połączenia – podstawa słupa, podczas propagowania, wygenerowany będzie tylko w podstawie słupów, tylko na profilu HEB280 i tylko dla słupów HEB280 wykonanych ze stali S235.

Ogólnie mówiąc, warunki brzegowe to :
– Ilość elementów wejściowych do połączenia
– Profil (nazwa rodziny / nazwa przekroju)
– Materiał

Dodatkowym warunkiem zakresu zastosowań są siły końcowe elementów.
Określenie ich dla danego typu połączenia pozwoli na jeszcze lepsze określenie miejsca zastosowania, zwłaszcza w kolejnych metodach.

3. Automatyzacja połączeń przy użyciu skryptów Dynamo

Do generowania połączeń stalowych można używać skryptów Dynamo, napisanych przez Autodesk i zaimplementowanych do narzędzia „Automatyzacja połączeń”.
Skrypty te uruchamiane i obsługiwane są z poziomu Dynamo Player.

Należy zdawać sobie sprawę z faktu, że jest to narzędzie, które pojawiło się niedawno (wersja 2023), dlatego nie wszystkie typy połączeń są dostępne w tym narzędziu.

Zakresy zastosowań ustawiamy w Playerze, natomiast największą zaletą tego narzędzia jest sposób wyboru elementów konstrukcji stalowej.
Użytkownik nie musi izolować elementów, tylko zaznacza całą konstrukcję – to skrypt dopasowuje typy połączeń do możliwego wystąpienia w konstrukcji.

Skrypty mają więcej możliwości zadania warunków zastosowania w porównaniu z ustawieniami zakresów w samych makrach połączeń.

4. Automatyzacja połączeń przy użyciu skryptów Dynamo wg zakresów

Jest to rozszerzona wersja poprzedniej metody. Umożliwia Automatyzację połączeń z użyciem sił końcowych.

Jeśli wcześniej określimy siły dla konkretnego typu połączenia, możemy jeszcze bardziej zautomatyzować generowanie połączeń.

Narzędzia tego możemy użyć tylko wtedy, kiedy konstrukcja stalowa, wktórej chcemy generować połączenia, została wcześniej policzona w programie Autodesk Robot, a następnie model Revit został zaktualizowany metodą „Aktualizuj model i rezultaty”.

Wówczas model zawiera siły w węzłach policzone w Robocie, a typy połączeń zawierają wartości graniczne sił końcowych, dla których dane połączenie może być zastosowane.

Skrypt Dynamo dobiera automatycznie połączenie na podstawie wszystkich możliwych zakresów zastosowania – Typu rodziny, profilu, materiału, położenia, ilości elementów wejściowych i sił.